Het is maatwerk, maar deze combinatie werkt!

Reageer maar

‘Sinds 2005 heb ik een Wajong-status’, vertelt Linda, ‘Ik merkte dat het als Wajonger lastig was om geschikt en betaald werk te vinden. Gelukkig werd ik bij die zoektocht geholpen door een jobcoach van USG Restart. Ik vond een leuke baan als assistent-leidster in de kinderopvang. Maar na ruim 6 jaar ging het bedrijf waar ik werkte dicht en moest ik op zoek naar iets anders.’ Haar jobcoach zag een Wajong-vacature voor een secretaresse bij de IND. Niet direct een passende vacature voor Linda. ‘Maar omdat ik thuis vaak op de computer bezig ben en het leuk vind om administratief werk te doen zei ik: “Reageer maar”.

Wie niet waagt, wie niet wint

Linda werd in eerste instantie niet uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek maar liet het er niet bij zitten. Marjolein: ’De jobcoach van Linda belde mij en vertelde dat Linda erg teleurgesteld was dat ze niet was uitgenodigd. Want ze was echt gemotiveerd en gedreven. Die motivatie wilde ik belonen en heb haar alsnog uitgenodigd voor een gesprek. Ik was onder de indruk van haar enthousiasme en zag dat ze er zin in had. Toen uit de eerdere gespreksronde geen geschikte kandidaat kwam, bood ik Linda aan deze uitdaging samen met mij aan te gaan.’ Linda: ‘Ik ben een doorzetter en zeg altijd: wie niet waagt, wie niet wint’.

Het goede voorbeeld

De Rijksoverheid wil meer mensen met een arbeidsbeperking in dienst nemen. Mensen met een Wajong- of Wsw-indicatie kunnen reageren op alle vacatures bij de Rijksoverheid, al is de drempel soms nog hoog. Sommige vacatures staan speciaal open voor mensen met een arbeidsbeperking. Ook de vacature waarop Linda solliciteerde. Marjolein: ‘Diversiteit in een team is belangrijk. Daar zijn we het binnen de IND mee eens en dat proberen we ook te bevorderen.

Dus toen mijn toenmalige secretaresse een andere baan buiten de IND kreeg, was dat voor mij het moment om het goede voorbeeld te geven en de vacature open te stellen voor Wajongers.’

Maatwerk

Linda werkt inmiddels sinds maart 2012 als secretaresse van Marjolein. Een samenwerking waar ze allebei flink in geïnvesteerd hebben. Marjolein: ‘Je moet je voortdurend realiseren dat je te maken hebt met iemand die een arbeidsbeperking heeft. Het vergt maatwerk, omdat sommige activiteiten niet passen bij Linda. De spanningsboog van Linda is wat korter. Linda ervaart snel stress. Ik moet meer zelf doen, vaker dingen herhalen. En Linda moet goed aangeven wat ze wel en niet kan. Ze kan nog niet alles zelfstandig maar het gaat steeds beter.’

Routine door oefening

Linda stapte over van een peuterspeelzaal naar een kantoor. Een totaal andere omgeving. Inmiddels heeft ze haar eigen dagelijkse routine. Linda: ‘Mijn dag begint met het in orde maken van de kamer van Marjolein. Daarna lees ik de ingekomen e-mailberichten, de agenda en spreken we door wat er moet gebeuren, bijvoorbeeld het maken van een afspraak of het beantwoorden van een e-mail. Inmiddels doe ik ook een aantal werkzaamheden voor de opleidingscoördinatoren. Ik maak certificaten voor de deelnemers, presentielijsten voor de trainers en ben verantwoordelijk voor de reserveringen van onze vergaderzalen.’ Deze routine is met veel oefenen, overleg, aanpassing en geduld tot stand gekomen. Linda: ‘Als ik zie wat ik in het begin deed en nu, dan denk ik…zo, ik ben toch erg vooruit gegaan. Ik heb een hele ontwikkeling doorgemaakt.’ Daar is Marjolein het mee eens: ‘Het gaat steeds beter. Linda is een doorzetter en leergierig. En we hebben veel lol samen.’ Dat het klikt blijkt ook wel uit het feit dat Linda laatst op haar vrije dag nog op haar werk kwam om te trakteren voor haar verjaardag. Linda: ‘Ik slaap natuurlijk liever uit op mijn vrije dag, maar dit wilde ik graag doen.’