Blog: Standplaats Beiroet: geen standaard werkdagen

Willem van de Riet

Willem van de Riet

2e secretaris op de Nederlandse ambassade in Beiroet, Libanon

Geschreeuw vanuit een busraam, piepende banden - van mij - en luid getoeter - deels van mij. Ruw in mijn gordel geworpen heb ik net op tijd de rem gevonden om het oude, versleten busje dat zich in volle vaart voor mijn auto wierp te vermijden. De passagiers kijken onverstoord voor zich terwijl het busje vol zelfvertrouwen verder dendert naar de volgende opening in het verkeer. Ik zet mijn zonnebril recht en rij door naar kantoor.

Dagelijkse verkeerschaos

Kantoor is de Nederlandse ambassade in Libanon, in het centrum van Beiroet. De rit erheen is, tenzij het zondagochtend is, of Suikerfeest, een chaotisch ochtendritueel met oude taxi’s, volle busjes, en veel, heel veel grote jeeps, liefst met geblindeerde ramen. Tot zover het standaardbeeld van de ochtend in een grote stad in het Midden-Oosten, en tot zover ook het standaarddeel van mijn werkdag.

Bezoek gevangenis

Vandaag heb ik samen met onze ambassadeur en een van onze twee stagiaires een afspraak bij de gevangenis van Beiroet, Rumieh prison. “Een camping”, noemde Mink K. het laatst in de NPO documentaire over ‘Post Beiroet’. Maar wat voor een camping. Gebouwd voor anderhalf duizend gevangenen huisvest het ruim twee keer dat aantal. We krijgen een rondleiding, na een gesprek met de generaal die de gevangenis bestuurt vanachter een groot bureau met continue rinkelende telefoons. De capaciteit van zaken als douches, cellen en riolering lijkt niet te zijn meegegroeid met het bewonersaantal. Met Nederlandse steun werkt de VN er aan het verbeteren van de omstandigheden. Om de leefsituatie te verbeteren, en ook om radicalisering tegen te gaan. Het is een van de problemen die veel voorkomt in gevangenissen, zeker vanwege de vaak jonge en beïnvloedbare populatie zonder veel perspectief. Dit VN project is een klein voorbeeld van wat de ambassade doet om in Libanon bij te dragen aan stabiliteit, die door de oorlog in Syrië al jarenlang bedreigd wordt.

Onderwijs voor Syrische vluchtelingenkinderen

“Als Syrië niest wordt Libanon verkouden”, is een lokaal gezegde. Als we terugrijden naar de ambassade zien we de symptomen. We komen voorbij verschillende kleine tentenkampen die in velden naast de weg staan. In die tenten wonen arme Syrische gezinnen, vaak zonder verblijfsvergunning of vast werk. Ik sprak met een collega van UNICEF over de situatie van Syrische kinderen die in dit soort kampjes wonen. Er wonen ongeveer een half miljoen Syrische kinderen in Libanon, van wie nu de helft naar school gaat. UNICEF en het Libanese ministerie van onderwijs werken samen om de andere helft ook naar school te kunnen laten gaan. Dat kost tijd en veel geld, en van beide is er eigenlijk altijd te weinig. Nederlands steunt hier ook UNICEF, en andere VN organisaties en NGOs. Het team op de ambassade (half Nederlandse - , half Libanese collega’s) probeert de hulp zo te besteden dat het de meeste impact heeft.

Samenwerken met Libanezen met gevoel voor humor

De verkoudheid van Libanon uit zich ook door een impasse over de presidentsverkiezing, die al ruim twee jaar duurt en afhankelijk is van regionale machtspolitiek. Het gebrek aan een president maakt het voor de regering moeilijker belangrijke veranderingen door te voeren. Dat maakt ook het werk van de ambassade lastiger, waardoor we veel projecten via de VN, lagere overheden of NGOs uitvoeren. De Libanezen verliezen ieder geval niet hun gevoel voor humor. “Can we find a president with Pokémon Go?”

Filmfestival in de warme buitenlucht

’s Avonds ga ik naar een van de filmfestivals die in de zomer in de stad georganiseerd worden. Het cabriolet filmfestival toont op een paar grote schermen buiten op de lange trappen van uitgaanswijk Gemayze korte films van Syrische, Libanese en Europese regisseurs. Het verkeer is nauwelijks hoorbaar in de verte. Morgen wacht wederom de vrolijke verkeerschaos, een EU-bijeenkomst en een bezoek aan de veiligheidsdienst. Dat is morgen. Nu eerst een laatste film en een biertje met andere jonge diplomaten en Libanese vrienden in de warme buitenlucht van Beiroet.’

29 juli 2016

Down icon Links icon Rechts icon Up icon Facebook icon Instagram icon Linkedin icon Linkedin icon Magnet.me icon Menu icon Search icon