Werken aan gezinshereniging

Van partners tot kinderen

De afdeling Nareis van de IND houdt zich bezig met de gezinsleden van mensen die in Nederland asiel hebben gekregen. ‘Als mensen daar recht op hebben en voldoen aan de wet- en regelgeving, dan verlenen wij een vergunning aan de gezinsleden die naar Nederland kunnen overkomen’, vertelt Sharon. ‘Een statushouder kan bijvoorbeeld zijn of haar (huwelijks)partner laten overkomen. Als er kinderen of pleegkinderen zijn, komen die ook in aanmerking. En als de statushouder alleenstaand is en minderjarig, dan kunnen ook de ouders nareizen.'

Alsof ik in de spiegel keek

Eén van de aanvragen die Sharon nooit zal vergeten, was een meisje dat in Nederland was aangekomen na de evacuaties uit Afghanistan. Sharon: ‘Het was een heel gekke gewaarwording, zij leek als twee druppels water op mij. Niet alleen qua uiterlijk en leeftijd. Zij werkte bijvoorbeeld in Afghanistan op de ambassade, terwijl ik kort daarvoor nog stageliep op een consulaat. We bleken allebei vrijwilligerswerk te doen op het gebied van vrouwenrechten. Het was alsof ik in de spiegel keek. En dat was voor mij een realisatiemoment. Het maakt niet uit wat je opleiding is, waar je geboren bent of hoe je eruitziet. Iedereen kan in een situatie terechtkomen waarin je moet vluchten. En dan wil je uiteindelijk gewoon weer samen zijn met je familie.’

Veel uitzoekwerk

De IND heeft veel (uitzoek)werk aan vrijwel iedere nareis-aanvraag. Klopt de identiteit van de familieleden? Zijn de opgevoerde pleegkinderen daadwerkelijk pleegkinderen? Geven de biologische ouders toestemming om hen naar Nederland te laten reizen? Voldoet de aanvrager aan de voorwaarden voor nareis? 'En zo is er nog een heel lang lijstje', vertelt Sharon. 'Iedere werkdag staat voor mij in het teken van antwoorden verzamelen en nieuwe informatie vergaren. Zodat ik uiteindelijk weloverwogen beslissingen kan nemen op de dossiers.'

‘Wat mijn beslissing ook is, ik help mensen om een volgende stap in hun leven te zetten’

Een negatieve beslissing is ook een beslissing

Mensen helpen – dat was wat Sharon na haar studie wilde doen. Deze hulpvaardige en dienstverlenende instelling maakte dat zij het de eerste maanden als hoor- en beslismedewerker vaak lastig vond om een aanvraag af te wijzen. ‘Iemand afwijzen… dat voelde niet bepaald als mensen helpen.’ Intussen staat ze daar anders in. ‘Ik besluit of mensen in aanmerking komen voor gezinshereniging. Deze afweging maak ik iedere keer met het persoonlijke verhaal van de aanvrager in mijn hart en het Nederlandse beleid in mijn hoofd. Ik weet nu dat een negatieve beslissing óók een beslissing is. En die zorgt ervoor dat mensen niet langer in onzekerheid hoeven af te wachten, maar een volgende stap in hun leven kunnen zetten.'

Sterke internationale component

Sharon heeft het duidelijk naar haar zin bij de IND, hoewel ze het zelf omschrijft als puur toeval dat ze bij deze werkgever terechtkwam na haar masteropleiding International Development Studies. ‘Ik was me eigenlijk nog maar net aan het oriënteren op verschillende banen, toen er een leuke vacature voorbijkwam. De IND heeft een sterk internationaal component, wat mooi aansloot bij mijn opleiding in ontwikkelingssamenwerking. In maart 2020 kwam ik de organisatie binnen als uitzendkracht. In eerste instantie als planner bij de IND op Schiphol, maar al snel solliciteerde ik intern naar de functie hoor- en beslismedewerker. Ik werd aangenomen, volgde de opleiding en begon bij de directie Asiel, ook op Schiphol.’

Van Asiel naar Nareis

Hoewel Sharon het gevoel had dat het horen en beslissen haar wel lag, voelde zij zich niet erg op haar plek bij Asiel. ‘Het was niet helemaal wat ik zocht. Gelukkig liggen er bij de IND ontzettend veel carrièrekansen. Je kan alle kanten op. Zelf kon ik al snel de overstap maken naar de afdeling Nareis. Hier ben ik helemaal op mijn plek.’