Geen standaard ziekenhuisbaan
‘Na mijn opleiding wilde ik geen standaard ziekenhuisbaan. Deze functie voldoet perfect aan die wens. Hier werk ik in een bijzondere omgeving met mensen met uitzonderlijke verhalen. In het Justitieel Centrum voor Somatische Zorg (JCvSZ) worden mensen verpleegd die hun straf uitzitten of in afwachting zijn van hun straf. Je krijgt te maken met ziektebeelden en complexe ethische dilemma’s die je in een regulier ziekenhuis nauwelijks treft. Ook belangrijk, de secundaire arbeidsvoorwaarden zijn erg goed en het salaris is voor een startende basisarts aantrekkelijk. Ook de werktijden zijn prettig. Natuurlijk draai je ook bereikbaarheidsdiensten, maar de tijden zijn veel regelmatiger dan in een regulier ziekenhuis. Ik vind dat fijn, want zo kan ik werken en thuis bij mijn gezin zijn goed combineren.
Dezelfde zorg als buiten
Vanuit het hele land komen patiënten uit penitentiaire inrichtingen en ziekenhuizen naar het JCvSZ. Of iemand nu herstelt van een schotwond, complicaties heeft na drugsgebruik of kampt met een psychose bij een somatisch probleem: ze komen allemaal bij ons. We hebben niet 1 specifieke afdeling voor 1 specialisme, we hebben juist alle specialismen tegelijk en door elkaar. Zo zijn er patiënten met kanker, maar ook met hartproblemen of ontregelde suikerziekte. De afdelingen die je bij ons ziet zijn langdurige zorg, revalidatie en de opvang voor nieuwe patiënten die acute zorg, maar geen acute ziekenhuiszorg, nodig hebben. Op de doelgroep na is de zorg vergelijkbaar met de reguliere zorg. Hier krijgen patiënten dezelfde zorg als buiten. En heeft iemand een specialistische behandeling nodig? Dan hebben we goede contacten met andere ziekenhuizen. Baby’s worden hier bijvoorbeeld niet geboren. Wel leveren we zorg aan de moeder tot kort voor de bevalling en aan een pasgeboren baby en de kraamvrouw.
Niet verder straffen
Ik weet vaak niet van welke misdaden patiënten worden verdacht of waarvoor zij een straf uitzitten. Soms is het een optelsom omdat je iets in het nieuws hebt gezien, maar meestal weten we het niet. Voor de medische zorg is het bijzaak, maar voor de bejegening kan het wel van belang zijn. Deze mensen zijn al gestraft door hun vrijheid te ontnemen, wij hoeven ze niet verder te straffen. Elke gedetineerde heeft toegang tot medische zorg die gelijkwaardig is aan de gezondheidszorg in de vrije maatschappij, maar wel past binnen de beperkingen van een gevangenisstraf.
Dankjewel
Ik start mijn dag altijd met het bezoeken van patiënten. Zeker wanneer zij wat langer bij ons verblijven, bouw je een band op. Je hoort de meest schrijnende verhalen. Van jonge mensen die een groot deel van hun leven in de gevangenis zullen zitten. Of je praat met iemand die vertelt over zijn leven op straat met een drugsverslaving. Deze gesprekken maken mijn werk bijzonder. Maar natuurlijk moet je in dit vak ook stevig in je schoenen staan en kunnen omgaan met mensen met een sterke mening. Als je houdt van complimentjes, is dit niet de beste werkplek. Een dankjewel krijg je hier niet vaak. Maar als dat dan wél gebeurt, is dat extra bijzonder.
Opkomen voor een patiënt
Ik voer regelmatig multidisciplinaire overleggen met onder meer fysiotherapeuten, psychologen, logopedisten en diëtisten om de juiste zorg te kunnen verlenen. Ook onderhoud ik nauw contact met de casemanager. Het kan natuurlijk ook gebeuren dat iemand wordt vrijgesproken in de tijd dat hij of zij bij ons is. Waar gaat deze persoon dan naartoe? Ik zorg dan voor een goede overdracht aan bijvoorbeeld een huisarts.” Dat je in het JCvSZ niet alleen te maken hebt met medische kaders, maar ook met juridische maakt het werk nog interessanter. Soms betekent dat ook dat je vanuit je medische achtergrond opkomt voor een patiënt.
Wat je zegt en doet
De afgelopen 2 jaar heb ik veel geleerd. Omgaan met gedetineerden leer je niet tijdens de opleiding geneeskunde. Ik ben bijvoorbeeld veel bewuster geworden van wat ik zeg en doe. Je houding is echt belangrijk in dit vakgebied. Net als duidelijk communiceren. Op dat vlak ben je hier nooit uitgeleerd.'
