Diepgaande vakinhoud
‘Ik zag tijdens mijn studie helemaal voor me hoe ik me later als ingenieur bezig zou houden met alle details van de Kaderrichtlijn Water of met de beheerplannen voor de visstand. Lekker diep op de vakinhoud ingaan. Maar om eerlijk te zijn is het enige water waar ik nu nog duidelijk mee te maken heb de Zuid-Hollandse kuststrook. En dan richt ik me eigenlijk niet op het water, maar voornamelijk op de zandsuppletie.
Opspuiten Scheveningen
Vorig jaar moesten we zand opspuiten om het Scheveningse kustprofiel in stand te houden. Eigenlijk is het de bedoeling dat de Zuid-Hollandse kust op een natuurlijke wijze blijft groeien sinds de aanleg van de Zandmotor. Maar het zand verdween daar helaas iets sneller dan dat het kunstmatige schiereiland kon aanvoeren. Tijdens het opspuiten moest het strand een tijdje worden afgezet: het is niet veilig voor wandelaars als er overal shovels rijden.
Tegelijkertijd moest de reddingsbrigade er in geval van nood langs kunnen. Daarnaast moesten we ook de burger informeren over de gang van zaken en hebben we het piepgeluid van de shovels omlaag gebracht, want we willen niet dat mensen ’s nachts wakker liggen.
Complexe afwegingen
Veel belangen om rekening mee te houden, complex en leuk! Ik ben als relatiemanager voortdurend bezig met dit soort belangenafwegingen. Ik streef naar een goed resultaat voor alle partijen en zo min mogelijk hinder of ergernissen. Het moet allemaal veilig verlopen, het verkeer moet zo veel mogelijk doorstromen en het moet helder zijn wie wat gaat betalen. Zo zoek ik mijn weg in de polder.
Trotse collega’s
Het mooie van het werken bij Rijkswaterstaat is dat alle collega’s erg betrokken zijn bij hun vakgebied. Rijkswaterstaters hebben het gevoel van ‘dat is mijn viaduct’. Daarom gaat iedereen hier rennen als er iets verkeerd dreigt te gaan. Zelfs in het weekend kan je hen gewoon bellen. We doen onze stinkende best om het voor de burger zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen.’